Traktat mbi Dashurinë

Dashuria e pandryshuar në esencë, është më e fortë së vdekja. Ka ndodhur jo pak herë kur njerëzve dashuria i është shfaqur në formën e saj sublime. Një nënë e cila jep vullnetarisht jetën për fëmijët e saj,! Një burrë i cili pranon vdekjen e një heroi për një kauzë të lartë!

Por, një të Premte rreth dymijë vite më parë njeriut iu prezantua manifesti më i lartë i dashurisë! Mbi kryq Dashuria mundi Vdekjen.

Cilën vdekje, mund të pyesë dikush? Universalen që na mundon të gjithëve. Vdekjen tonë. Atë që u ngjiz në Eden me rënien fillestare të primatëve tanë.

Kemi dëgjuar të na flitet për traktat mbi tolerancën, Kjo për të cilën ju shkruaj është një traktat më i lartë; është traktat mbi dashurinë. Për këtë shkroi dhe apostulli Pal në letrën drejtuar Romakëve, të cilin po ju a citoj:

“Sepse, ndërsa ishin akoma pa forcë, Krishti vdiq në kohën e tij për të paudhët. Vështirë në fakt se vdes dikush për një të drejtë; mbase ndonjë do të guxonte të vdiste për një njeri të mirë. Por Perëndia e tregon dashurinë e tij ndaj nesh në atë që, kur ende ishim mëkatarë, Krishti vdiq për ne.” Romakëve 5:6-8

Shën Pali e përshkruan gjendjen njerëzore, pa forcë dhe në armiqësi me Zotin, përshkak të mëkatit i cili pas Edenit, është pjesë e natyrës tonë. Kjo është e vërteta e trishtë e njeriut. Pa forcë, “i vdekur në faje dhe mëkate” Efes.2:1.

Me pak fjalë; ky është përshkrimi i gjendjes njerëzore. Fenomeni njeri vuan, Kjo vuajtje shpërfaqet pandërprerë nga simptomat e gjendjes tonë të sêmurë. Dikush duhet të ndërhyjë aty ku askush s’mund të hyjë veç Zotit, në thellësinë e natyrës së njeriut që të mbërrijë të prekë dhe transformojë thelbin e tjetërsuar nga mëkati dhe vdekja. Kjo është një vepër sui generis; një mrekulli e cila mund të realizohet nga Zoti. Kjo ndodhi në kryq!

Dashuria nuk pezullon të vërtetën, por e merr në kraharor, udhëton me të dhe ndalet mbi Kryq.