Kur takohesh me hidhërimin!

A jeni takuar ndonjëherë me hidhërimin? Po me njerëz të hidhur, të cilët me sjelljen e tyre ju kanë befasuar?

“Hidhërimi është njëlloj si acidi i cili gërryen enën që e mban.”

Nëse do të përdorja metaforën, mund t’ju thoja se të gjithëve na ka ndodhur të takojmë “Gëzimin” i cili është bërë “Hidhërim.” Jam i sigurt që, nëse ende nuk ju ka ndodhur, dikur do të ndodhë. Bota sot është më e vogël se kurrë më parë. Teknologjia ka mundësuar kontaktin me njerëzit, pavarësisht distancës fizike. Ndodh që komunikimi bëhet intensiv dhe jo gjithçka që dëgjojmë vjen prej një zemre mirëdashëse dhe bekuese. Sëfundmi më ka ndodhur të dëgjoj prej disa miqve të ndryshëm për eksperiencat e tyre mbi ballafaqimin që kanë pasur me hidhërimin dhe njerëz të hidhur. Reagimi i parë…pa fjalë! Më tej, çdo njëri prej tyre e kishte trajtuar problemin e hidhërimit në një mënyrë të ndryshme. Dikush kishte krijuar distancë, dikush tjetër ishte kundërpërgjigjur, por çdo njëri prej tyre kishte përjetuar lëndim.

Miq, mos lejoni jetën të ndryshojë emrin tuaj… Mos lejoni gjerat që janë jasht, të helmojnë ç’ka është brenda jush.

Po ndaj me ju disa karakteristika që sipas psikologëve janë shenja dalluese të njerëzve të hidhur, në mënyrë që t’i kuptoni si duhet dhe kështu të keni mundësi si të ndihmoni veten dhe ata.

1. Shquhen nga moskujdesi për të tjerët dhe bezdia ose mungesa e entuziazmit. Zakonisht koleksionojnë zemërimin ndaj personave prej të cilëve nuk janë lënduar, por presupozojnë se herët a vonë do të lëndohen prej tyre. I shfryhen të tjerëve dhe në mënyrë të paqëllimtë shkaktojnë dhimbje.

2. Janë xheloz. Kjo lloj xhelozie ushqen të keqen dhe hidhërimin i cili herët a vonë do të reflektohet.

3. Kultivojnë mërinë, nuk falin e as harrojnë. Zakonisht ruajnë një ‘listë’ të shkeljeve problemeve që i janë shkaktuar prej personave të tjerë. Sa më shumë kohë kalon, ‘lista’ me rekorde rëndohet.

4. Kryesisht janë individë që kërkojnë të tërheqin vëmendjen mbi veten. E riproblematizojnë çështjen duke i dhënë përmasa dramatike.

5. Fokusohen tek negativja. Nxjerrin elementë jo parësor nga një ngjarje dhe mbi to ndërtojnë një realitet të cilit i referohen si “e vërteta.”

6. Zakonisht ankohen për të tjerët, pasi atyre i kanë ngarkuar një standart më të lartë se vetja. Kjo i çon drejt një vetëdrejtësie të tepruar duke e parë veten, pothuaj te pagabueshëm dhe janë të padhembshur ndaj të tjerëve.

7. Kanë shumë pak kontroll mbi veten se sa realisht mendojnë. Zakonisht mendojnë se një ditë pasi të arrijnë të plotësojnë disa kërkesa të jetës do të arrijnë të jenë të lumtur.

8. Janë mosmirënjohës dhe të pakënaqur me ç’ka kanë.

Problemi me njerēzit e hidhur është se ata nuk e dinë që e kanë këtë problem dhe s’mund ta pranojnë përderisa në pasqyrën ku shihen janë të drejtë dhe të përsosur. Sa më shumë rrënjët e hidhërimit të rriten, aq më e vështirë është të shkulen.

Mos i lejoni njerëzit e hidhur dhe të palumtur që t’ju ulin poshtë deri në nivelin e palumturisë se tyre. Shikojeni sjelljen e tyre si një model si ju nuk duhet të silleni.

Çfarë është ngushëlluese është fakti se Zoti i do njerëzit e hidhëruar. Ai dëshiron ti shëroje dhe transformojë jetën e tyre. Nëse besoni se ju mund të jeni pjesë e këtij proçesi, ju mund të bëni diçka.

Sëpari: filloni të luteni për ta.

Së dyti: jini një pasqyrë e së mirës perballë hidhërimit. Sjellja dhe veprimet tuaja flasin më shumë se çdo fjalë.

Në fund, por jo për nga rëndësia;

“Ruaje zemrën tënde me shumë kujdes, sepse nga ajo dalin burimet jetës.” Bibla (FJA 4:23)