Ç’është Dashuria!?

C’eshte Dashuria!?

Dashuria, e ç’është  ajo! Romancë?  Poemë? Këngë? Ndjenjë? Përjetim ? Ëndërr? Ne të dy…?
Të gjitha këto, e ca më shumë! Ajo gjendet në këngën e një zogu, tek fluturimi i një dallëndysheje në  udhën e padukshme të kthimit në shtëpi, në  puhizën e lehtë e cila përkund kallinjtë  në arë! Rreze e parë mbi kodër e cila lajmëron agimin që vjen! Refleksion  i kuqërremtë lajmëtar i mbrëmjes në shkrirjen e horizontit mbi oqean! Syth i ndrojtur pranvere! Gonxhe e paduruar që kerkon të pushtojë botën me hiret e saj! Aromë lëndine e celur! Bletë që shpërndan nektar arome e ngjyrash,! Vallëzim  delfinesh mbi dallgë të oqeanit blu! E brenda llojit tonë , ç’formë merr dashuria!? Dashuria… buzëqeshja e një vajze e tërhequr prej një vështrimi përhumbës! Përqafim i ngrohtë, puthje të zjarrta, lotë të nxehtë, duar që preken butë e bashkohen në altar, unazat që paduruar presin të kërcejnë prej fillit që i mban lidhur mbi jastëkun e mëndafshtë në duart e një fëmije! E më tej…? Simfoni lëvizjesh mbi shtrat, përkëdhelje  të buta e fjalë të ëmbla që ndihen inferiore për të shprehur pasionin e perjetuar deri aty! Kërshëri…në do të ndodhi prape?  Ardhja e një foshnje, të qarat e një nëne të re, lumturia e një burri te ri pasi ka përjetuar zemrën e atit. Ditë, stinë dhe vite. Rrudha e thinja të hijëshme plakje maturie, shenja të dashurisë së përjetëshme mes dy të kundërtave  që ngultazi vendosin të shkrihen përtej shtratit! Besëlidhje zemrash, përkushtim mendimesh, sakrificë!
E përtej nesh…?
Një At i Cili në përjetësinë e shkuar e përpara çdo krijimi mendoi per ty! Çmimi  më i lartë! Vallëzim stërkalsh kryqi!