Kur zjarri të çon mbi çati…

Gjatë një nate, në një shtëpi ra zjarri dhe një djalë i vogël për t’I shpëtuar flakëve, u ngjit mbi cati. Babai qëndronte poshtë, jashtë shtëpisë me krahët e tij hapur, duke thirrur të birin: “Hidhu! Unë do të kap.” Babai e dinte që e vetmja mënyrë që djali të shpëtonte, ishte të hidhej nga çatia. Mirëpo, gjithçka që djali mund të shihte nga çatia ishin shtëllunga tymi, zjarr dhe errësirë. Natyrisht që djali kishte frikë të hidhej nga çatia. Babai vazhdonte të thërriste me forcë nga poshte: “Hidhu! Unë do të kap..!” Por djali i frikësuar thërriste: “Babi, unë nuk të shoh.”

Atëherë, babai përgjigjet:

“Por unë të shoh dhe kjo është ajo që ka rëndësi.”
Miq, njëlloj si fëmija i vogël, sot shumë njerëz qëndrojnë mbi çatinë e shtëpisë së frikrave dhe shqetësimit. Lajmi i keq është se ‘çatia’ nuk mund të qëndrojë për një kohë të gjatë… Por lajmi i mirë është se Zoti është aty pranë krahëhapur dhe thërret:

“Hidhu drejt meje! Mos ki frikë! Dora ime të mban!”

Miq, pavarësisht rrethanave në të cilat gjendeni, sytë e Zotit janë mbi ju. Mos hezitoni të hidheni drejt krahëve të Tij. Ai eshte në gjendje t’ju shpëtojë dhe t’ju mbajë .

Agustin tha: “Te kuptosh eshte shperblimi I besimit.”